Structurele instorting
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een structurele instorting is het falen van de constructie van een bouwwerk, wat resulteert in een totaal verlies aan draagkracht en het neervallen van delen ervan.
Omschrijving
Structurele instorting kan optreden als gevolg van een fout in het ontwerp of door een belasting die hoger is dan waarvoor de constructie is ontworpen. Oorzaken kunnen variëren van natuurrampen zoals aardbevingen, overstromingen en stormen tot menselijke activiteiten, ontwerpfouten, constructiefouten, materiaalmoeheid of onvoldoende onderhoud. Tijdig herkennen en aanpakken van structurele gebreken door middel van inspecties en analyses is essentieel om instorting te voorkomen.
Voortschrijdende instorting
Voortschrijdende instorting treedt op wanneer het bezwijken van één constructieonderdeel leidt tot het bezwijken van andere onderdelen, zelfs buiten de directe omgeving van het initiële falen. Dit kan resulteren in een instorting die zich uitstrekt over een groter gebied dan de oorspronkelijke lokale schade. Structurele elementen die bij bezwijken voortschrijdende instorting kunnen veroorzaken, worden onderscheiden in type I (instorting kan over compartimentgrenzen heen gaan) en type II (instorting blijft binnen compartimentgrenzen).
Oorzaken van structurele problemen
Structurele problemen die tot instorting kunnen leiden, kunnen diverse oorzaken hebben. Hieronder vallen ontwerpfouten, constructiefouten, materiaalmoeheid door slijtage, corrosie of extreme weersomstandigheden, externe invloeden zoals natuurrampen en menselijke activiteiten, en gebrekkig onderhoud. Een verzakte fundering, vaak voorkomend bij oudere gebouwen, kan ook scheuren in muren en uiteindelijk instorting veroorzaken als er geen tijdig herstel plaatsvindt.
Gebruikte bronnen: